Komen er duurzame gassen beschikbaar voor de gebouwde omgeving?
Het is nog onzeker hoeveel groen gas en waterstof er in het eindbeeld (2050) beschikbaar is voor de gebouwde omgeving. Deze onzekerheid hangt samen met zowel vraag als aanbod. Hoeveel groen gas en groene waterstof kunnen we nationaal produceren en hoeveel kunnen we importeren? En wat is de exacte vraag per sector?
Tot 2030 heeft het kabinet besloten om groen gas met name in te zetten voor de zogenaamde ETS2-sector, waar ook de gebouwde omgeving onder valt. Over beschikbaarheid, aanbod en sturing na 2030 vindt later besluitvorming plaats.
Het uitgangspunt voor de totale beschikbaarheid van groen gas voor de gebouwde omgeving in 2050 is 2 miljard m3. Een deel hiervan wordt ingezet in hulpketels voor bestaande en nieuwe warmtenetten. Alleen het groene gas, wat daarna nog beschikbaar is, is bestemd voor de gebouwde omgeving, in combinatie met een hybride warmtepomp.
Hoge prijs
Groene waterstof is alleen bij uitzondering bestemd voor de gebouwde omgeving. Naar verwachting blijft de toekomstige prijs van groen gas en groene waterstof hoog, doordat de vraag groter zal zijn dan het aanbod. Voor groen gas geldt op dit moment dezelfde fiscale behandeling als voor aardgas. Wat zowel stijgende nettarieven als energiebelasting betekent.
Voor waterstof geldt een ander fiscaal regime en zijn subsidies beschikbaar. Toch is de verwachting dat waterstof te duur blijft voor inzet in de gebouwde omgeving.
Groen gas met hybride warmtepomp
De beperkte beschikbaarheid en hoge prijs maken dat groen gas en waterstof voor veel wijken geen realistische optie is. Alleen waar een alternatief op termijn nog steeds veel duurder of technisch niet haalbaar is, is groen gas in combinatie met een hybride warmtepomp een sluitstuk in de warmtetransitie. Wachten op groen gas terwijl alternatieven in beeld zijn, is risicovol met het oog op de beperkte beschikbaarheid, concurrerende vraag en verwachte prijsstijging van groen gas.